Insulin
Eliksir života
Jedan od najvažnijih procesa u prirodi je unos neophodne energije. Ona vrsta koja je brže i efikasnije upravljala ovim procesom je imala veliku prednost u odnosu na ostale vrste. Zbog toga je evolucija bila vrlo brza po ovom pitanju i uspjela je da razvije izuzetno složen proces upravljanja tokovima energije
Glavni nosač energije u prirodi je molekul glukoze. Svaka ćelija u našem organizmu i svaka ćelija na planeti ima mehanizam za prihvat i obradu glukoze pri čemu se oslobađa neophodno potrebna energija
Uloga insulina
U sistemu za apsorpciju energije insulin ima centralnu ulogu. Prisustvo insulina u krvi je signal svim drugim ćelijama u organizmu da se u krvotoku nalaze molekuli glukoze. Insulin je signal koji javlja svim ćelijama da je u toku proces prihvata energije i da se pripreme za to.
Glavni dio te pripreme je otvaranje tzv transportera glukoze na opni ćelija. Ti transporteri se zovu GLUT4 i otvoreni su samo dok je u krvi prisutan insulin i ćelija ima potrebu za energijom. Cilj evolucije je bio da su ti transporteri ZATVORENI u većini vremena da se spriječi ulazak nezeljenih materija u ćelije kroz te transportere.
Kako insulin signalizira
Na svakoj ćeliji se nalazi receptor insulina. To je ogromni i veoma složen protein od oko 3000 aminokiselina. Nalazi se na opni ćelije i njegov spoljašnji dio je u kontaktu sa krvotokom a unutrašnji sa sadžrajem ćelije
SLIKA RECPTORA
Molekul insulina je meoma mali oko 30 aminokisjelina i on ima ulogu ključa dok molekul receptora ima ulogu analognu brave na vratima. Kada se pravi ključ ubaci u bravu ona može da promjeni stanje iz zaključanog u otključano
slika receptora sa insulinom
Insulinski receptori
Receptori na zidu celije
Nakon kontakta molekula insulina sa receptorom, receptor mijenja svoje stanje i njegov unutrašnji dio u ćelija prelazi iz pasivnog u aktivno stanje. Receptor tada postaje aktivan enzim koji omogućava da se odvijaju neke željene hemijske reakcije unutar ćelije
Analogija sa kompjuterom
Unutrašnjost svake ćelije je jedan mali digitalni kompjuter koji ima program i podatke zapisane u digitalnom obliku u molekulu DNK.
Insulinski receptor u aktivnom stanju kreira vrlo jednostavne molekule koji su u stvari digitalne komande ostalim elementima unutar ćelije slično signalu kojeg sa tastature šaljemo kompjuteru. Vrlo mali broj signala sa tasture - svega 30 slova - je u stanju da kreira praktično neograničen broj poruka i može da napiše roman u 5 knjiga, doktorat iz matematike ... Isto tako ćelija sa vrlo malim brojem signalnih molekula može da kreira veoma kompleksne poruke molekulu DNK
Dakle do sada smo objasnili da je kontakt molekula insulina i insulinskog receptora okidac za stvaranje niza digitalnih poruka celiji ali to je tek pocetak price o insulinu.
Da bi insulin (ključ) preveo receptor (bravu) iz pasivnog (zaključanog) stanja u aktivno potrebne su dvije stvari: pravilan oblik ključa i energija
Energija
Kao što je za otključavanje brave potrebna neka energija isto tako je za aktiviranje receptora potrebna određena aktivaciona energija. Tu energiju receptoru predaje niko drugi nego molekul insulina!
Prepoznavanje molekula
Molekul insulina (ključ) mora biti tačnog oblika da bi se receptor (brava) mogao aktivirati Znači ako iz bilo kojeg razloga insulin ima pogrešan oblik neće se moći nakačiti na receptor (bravu) i neće ga aktivirati
xxx
xxx